به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس بیست و پنجم ماه ذیالقعده، خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید و بخشهایی از کره زمین که سراسر از آب بود شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکیهای امروزی درآمد.
مطابق روایات، اولین نقطهای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
این روز را دحوالارض نامیدند که دَحو به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کردهاند، منظور از «دحوالارض» و گسترده شدن زمین این است که در آغاز، همه سطح زمین را آبهای حاصل از بارانهای سیلابیِ نخستین فراگرفته بود، این آبها، به تدریج در گودالهای زمین جای گرفتند و خشکیها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گستردهتر شدند.
از سوی دیگر، زمین در آغاز به صورت پستیها و بلندیها یا شیبهای تند و غیرقابل سکونت بود، بعدها بارانهای سیلابی مداوم بارید، ارتفاعات زمین شسته و درهها گسترده شدند، اندک اندک زمینهایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان، کشت و زرع پدید آمد که مجموع این گسترده شدن، «دحو الارض» نامگذاری میشود.
این روز زمین پدید آمد تا پیشانی غرور انسان، سجده گاهی برای تضرع و خشوع داشته باشد.
"نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود."
این روز زمین پدید آمد تا پیشانی غرور انسان، سجده گاهی برای تضرع و خشوع داشته باشد.
امروز زمین آفریده شد و مهد آسایش و آرامش قرار گرفت.
به نظر برخی از مفسران، آیه ۳۰ سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا»، به همین واقعه اشاره دارد، گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری از جمله میلاد حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیهالسلام، میلاد حضرت عیسی مسیح علیهالسلام و خروج رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه به قصد حجة الوداع نیز در این روز رخ دادهاند که اهمیت آن را دو چندان کرده است. در روایتی آمده است که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجهالشریف در همین روز قیام خواهد کرد.
امروز اولین رد پای خلقت، بر وسعت زمین، نمایان شد. امام رضا (ع) در حدیثی به اهمیت این روز اشاره کرده و فرمودند: روز بیست و پنجم ذیقعده، روز ولادت ابراهیم خلیل (ع) و عیسی مسیح (ع) و روزی که زمین از زیر کعبه گسترده شده است.
براى روزه و عبادت این روز ثواب بسیار نوشته اند و در این روز نماز و دعاى مخصوصى وارد شده است. دعاى این روز مشتمل بر مضامین عالى اخلاقى - اجتماعى و طلب رحمت و توفیق توبه و پیروزى اهل حق است.
روزه گرفتن روز دحوالارض برابر باثواب ۷۰ سال روزه گرفتن است.
از امیرالمومنین علیهالسلام روایت شده است که فرمودند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود.
کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»