طرح صلح ترامپ یا فرصت سازی برای رژیم صهیونیستی

در بحبوحه تنش آفرینی عربستان در منطقه به ویژه پس از استعفای فرمایشی سعدحریری نخست وزیر لبنان در ریاض که توجه افکار عمومی را به خود جلب کرده است، روزنامه نیویورک تایمز از طرح جدیدی خبر داده که تیم رئیس جمهوری آمریکا برای پایان دادن به نزاع میان فلسطین و رژیم صهیونیستی تدوین کرده است و گفته می شود که این طرح از تمامی طرح های پیشین آمریکا پا فراتر می گذارد.

پیش تر دونالد ترامپ از طرحی برای پایان دادن به این مناقشه خبرداده بود و از این طرح به عنوان توافق نهایی بزرگ قرن یاد کرده بود. هر چند جزئیات این طرح هنوز روشن نشده است اما برخی گمانه ها که از سوی کارشناسان مطرح شده اشاره دارد که طرح ترامپ ممکن است بندهایی را جهت اعتمادسازی ها بیاورد. این بندها برای اسرائیل شامل محدود کردن شهرک سازی ها و اعلام مجدد پایبندی به راه حل تشکیل دو کشور و دادن اختیارات بیشتر به فلسطینی ها در بخش هایی از کرانه باختری است، اما در مورد فلسطین ممکن است که این بندها شامل بازگشت به همکاری امنیتی کامل با اسرائیل و اجتناب از تلاش ها برای به رسمیت شناخته شدن توسط طرف های بین المللی و توقف ارائه حقوق به خانواده های اسیران فلسطینی باشد.

این در حالی است که همزمان هم از کشورهای عربی به ویژه عربستان و امارات خواسته خواهد شد که با  اسراییل رابطه برقرار کنند و خطوط هوایی خود را به روی این رژیم بگشایند.

اما سوال اینجاست که آیا این طرح می تواند بی طرفانه باشد و به مطالبات فلسطینی ها پاسخ دهد؟ در پاسخ باید گفت هر چند جزئیات طرح ترامپ معلوم نیست اما بر اساس برخی شواهد بعید است که طرح ترامپ هم ره به جایی ببرد و چه بسا پیش از ارائه جزئیات این طرح باید آن را از پیش شکست خورده دانست.

یکی از این نشانه ها مواضع ترامپ در باره موضوع فلسطین است او بارها گفته است که اعتقادی به راه حل تشکیل دو کشور ندارد و حتی از انتقال سفارت امریکا از تل آویو به قدس سخن گفته است.

دومین نشانه از اقدامات ترامپ که امید به هرگونه راه حل بی طرفانه برای حل مناقشه را به ناامیدی مبدل می کند انتخاب اعضای تیم اوست که همه از چهره های راستگرای افراطی و هم پیمان با رژیم صهیونیستی هستند. یکی از این چهره ها نیکی هیلی نماینده امریکا درشورای امنیت است که به سختی از اسراییل دفاع می کند و حتی از اینکه دولت سابق اوباما به قطعنامه 2334 شورای امنیت که در دسامبر 2016 تصویب شد رای ممتنع داد  به شدت انتقاد کرد وآن را شرم آور دانست. این قطعنامه شهرک سازی رژیم صهیونیستی را غیر قانونی دانسته و خواهان برچیدن شهرک های صهیونیست نشین در کرانه باختری رود اردن است. از دیگر چهره های این تیم دیوید فریدمن را می توان نام برد که به عنوان سفیر امریکا در تل آویو  معرفی شده است که به  هیچوجه به تشکیل کشور فلسطینی اعتقاد ندارد  و خواهان تشکیل کشور نژادی یهودی است. سومین چهره ای که در این مسئله دخالت دارد «جیسون گرینبلات»، به عنوان نماینده آمریکا در روند سازش، که یک صهیونیست افراطی است که پیشتر در شهرک‌های صهیونیست‌نشین «کفار عتصیون» در نزدیکی الخلیل سکونت داشته است. از این گذشته جراد کوشنر داماد ترامپ هم یکی دیگر از چهره هایی است که همین خصوصیات را دارا بوده ورابطه مستحکمی با تل آویو دارد.

با چنین ترکیبی می توان امید یا باور داشت که طرح ترامپ با بن بست روبرو نشود؟ آن هم در حالیکه جیسون گرینبلات، گفته است که واشنگتن تصمیم ندارد طرح خود را بر طرف های ذیربط تحمیل کرده و نمی خواهد یک «جدول زمانی ساختگی» را تدوین کند. معلوم است  که منظور او در اینجا این است که تل آویو لزومی ندارد به توقف شهرک سازی ها یا محدود کردن آن عمل نماید.

با این اوصاف باید طرح ترامپ را هم فقط خریدن زمان برای رژیم صهیونیستی و ادامه گسترش حوزه جغرافیایی این رژیم در سرزمین های فلسطینی دانست. چنانچه پیش از این هم طرح های سازش همین روند را در پیش داشته است. باید گفت دیدگاههای مقام های رژیم صهیونیستی نیز روشن می کند که به هیچوجه آنها تمایل ندارند کمترین امتیاز را هم به فلسطینی ها بدهند والبته در شرایطی که کشورهای عربی به جای پرداختن به  موضوع اصلی جهان اسلام در زمین این رژیم بازی می کنند صهیونیست ها چرا باید از این فرصت استفاده نکنند؟

در مورد این دیدگاهها کافی است به مواضع یکی از وزرای کابینه رژیم صهیونیستی اشاره داشت  که می گوید با ایده تشکیل کشور فلسطین در کرانه باختری مخالف است زیرا این مناطق به اسرائیل تعلق دارد.

گیلا گملیئل  وزیر به اصطلاح عدالت اجتماعی  کابینه نتانیاهو با تاکید بر اینکه  عقب نشینی اسرائیل از کرانه باختری برای تشکیل کشور فلسطین برای تل آویو خطرساز خواهد بود  در پاسخ به سئوالی درباره محل جایگزین برای تشکیل کشور فلسطین می گوید: اگر از لحاظ سیاسی تشکیل کشور فلسطین ضرورت داشته باشد و چاره ای جز آن نباشد، ما باید ایده تشکیل آن را در مناطق عربی، مثل شبه جزیره سینا،  بررسی کنیم. در واقع او از طرح جایزگزینی سخن می گوید که پیش از این هم در مورد تشکیل کشور فلسطینی در خاک اردن از سوی صهیونیست ها مطرح شده بود.        

 

----------------------------

رضا محمدمراد