تصمیم ترامپ برای خارج شدن از سوریه ناگهانی نبود

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما نشریه فارن پالسی در گزارشی به تصمیم رئیس جمهور آمریکا برای خارج کردن نظامیان این کشور از سوریه پرداخت و نوشت این تصمیمی ناگهانی از سوی ترامپ نبود.
در این گزارش به قلم مارک پری با عنوان "تصمیم ترامپ برای خروج از سوریه، ناگهانی نبود؛ دستگاه سیاست خارجی آمریکا از ماه ها قبل برای آن آماده می شد"، آمده است: زمانی که تصمیمی در واشنگتن اتخاذ شود تغییر آن تقریبا غیر ممکن است. تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه نمونه ای جدید در این زمینه محسوب می شود؛ اقدامی که کارشناسان سیاست خارجی آن را محکوم کردند و همچنین آن را خطرناک و نوعی خیانت به هم پیمانان کرد آمریکا توصیف کردند. این کارشناسان می گویند اما بدتر آن که، این اقدام, ترامپ را در کنار رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه قرار می دهد.
اما این تصمیم مایه تعجب همگان نشد. مقامات بلند پایه وزارت امور خارجه آمریکا و پنتاگون در اوایل سال دو هزار و هجده مأمور برنامه ریزی برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه شدند. همان گونه که اخیرا یکی از کارشناسان سیاست خارجی خاطر نشان کرد، تصمیم ترامپ در ارتباط با سوریه بدون بررسی های درون سازمانی رخ داد؛ روندی اغلب طولانی که سبب پیشبرد گزینه ها می شود. این اقدام همچنین بدون رایزنی با هم پیمانان انجام شد.
یک مقام بلند پایه وزارت امور خارجه آمریکا که در ارتباط با مسائل خاورمیانه (غرب آسیا) کار می کند هفته گذشته در گفتگو با من گفت: "این اقدام مایه تعجب نبود." او همچنین گفت: "ما دست کم از ماه مارس در ارتباط با خارج کردن نظامیان خود از سوریه صحبت می کردیم."
به گفته این مقام، صحبت در ارتباط با خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه که از مارس سال دو هزار و هجده آغاز شد نتیجه یک دستورالعمل از سوی کاخ سفید بود که مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا آن را تأیید کرد و به مشاورانش گفت رئیس جمهور آمریکا به او و جیمز ماتیس وزیر دفاع وقت آمریکا شش ماه فرصت داد تا زمینه را برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه فراهم کنند. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا خاطر نشان کرد: "شمارش معکوس آغاز شده بود. از این رو، ما می دانستیم که تا ماه سپتامبر فرصت داریم نه فراتر از آن. برداشت من این بود که پمپئو و ماتیس در جریان هستند. آنها با یک ضرب الاجل مواجه بودند و آنها از آن خبر داشتند."
این مقام گفت اما خبر خارج شدن نیروهای آمریکایی در هفته سوم دسامبر سال دو هزار و هجده اعلام شد. او گفت: "فکر می کردم این اتفاق در ماه سپتامبر رخ خواهد داد. آنها (پمپئو و ماتیس) فکر می کردند می توانند با او (ترامپ) صحبت کنند. با وجود این امید، هم پمپئو و هم ماتیس از دستورالعمل ترامپ تبعیت کردند. در آغاز آوریل گذشته، ماتیس و پمپئو در دو مسیر متفاوت عمل کردند. ماتیس در زمینه انجام عملیات نظامی علیه داعش در منطقه فعال بود و پمپئو نیز برای شکل دهی به یک تهاجم دیپلماتیک فعالیت می کرد که سبب می شد آمریکا در سوریه با پایان جنگ داخلی در این کشور حرفی برای گفتن داشته باشد.
این مقام گفت: "ماتیس می خواست همه عملیات جنگی مهم زمینی در عراق و سوریه تا ماه آوریل به پایان برسد و او این اقدام را تا روز سی ام آوریل انجام داد. او حتی در محافل خصوصی اذعان کرد دیگر شمار زیادی اعضای داعش نمانده اند که بخواهیم با آنها مبارزه کنیم." مقامات بلندپایه پنتاگون می گویند علاوه بر سخنان ماتیس، دولت آمریکا شروع به شکل دهی مجدد به لحنی کرد که از آن برای توصیف مبارزه با داعش استفاده می کرد.
­در پایان فصل تابستان، این لحن جدید به یک نکته مورد پذیرش برای دیپلمات های آمریکایی و افسران نظامی بلندپایه تبدیل شد. مقام بلند پایه وزارت امور خارجه آمریکا به من گفت: "در ماه سپتامبر، اعضای باقی مانده داعش در سوریه در بخش های اندکی حضور داشتند و مبارزه با آنها کار دشواری محسوب نمی شد."
مهمترین بخش مربوط به خارج شدن نیروهای آمریکایی از سوریه به وزارت امور خارجه آمریکا واگذار شد. در آغاز آوریل سال دو هزار و هجده، پمپئو دفتر امور خاور نزدیک وزارت امور خارجه آمریکا را مأمور نظارت بر شماری از ابتکار عمل ها کرد. نخستین ابتکار عمل شامل رایزنی با سران نیروهای سوریه دموکراتیک می شد که به فرماندهانش گفته شده بود آمریکا تا پایان سال نیروهای خود را از سوریه خارج خواهد کرد. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: "ما به فرماندهان نیروهای سوریه دموکراتیک نگفتیم که این عقب نشینی دائمی است اما هشدارها کاملا واضح بود." او همچنین گفت: " ما آنها را در جریان قرار داده بودیم. آنها می دانستند این اتفاق قرار است رخ دهد."
دومین ابتکار عمل, برنامه ریزی برای ترغیب کشورهای حاشیه خلیج فارس برای اعزام جنگجو به منظور تقویت کردها و تقویت نظامی آمریکا در زمانی می شد که نیروهای آمریکایی از سوریه خارج شوند. این ایده محکوم به شکست بود. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: " سعودی ها اعلام کردند تمایل دارند شمار اندکی نیرو اعزام کنند اما آنها واقعا با این ایده موافق نبودند و صحبت هایی در این باره می شد که برخی از این نیروها سودانی خواهند بود. اما در نهایت این کردها بودند که این ایده را رد کردند. آنها نمی خواستند از سوی عرب ها تقویت شوند. فکر می کنم، این پیشنهاد از همان ابتدا با ناکامی همراه بود. ما تلاش کردیم اما این روند کارآمد نبود. "
ابتکار عمل نهایی همان چیزی بود که به طور رسمی "یک تلاش دیپلماتیک" نامیده می شد که خود پمپئو بر آن نظارت داشت اما از سوی مقامات بلند پایه دیگر وزارت امور خارجه آمریکا یعنی برایان هوک، دیوید ساترفیلد و جیمر جفری اجرایی شد.
این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: "در ماه آوریل، حدود ده دیپلمات ما بر سر موضوع سوریه کار می کردند." او خاطر نشان کرد: " اما در ماه اوت تعداد این افراد به بیست تن رسید. پمپئو تعداد آنها را دو برابر کرد." انتصاب جیمز جفری از سوی دولت در ماه اوت با هدف افزایش تمرکز پمپئو بر یافتن راهی به منظور بازگرداندن آمریکا به بازی سوریه انجام شد که شامل گفتگو با روس ها و ترکیه ای ها در ارتباط با توافق نامه ای علیه بشار اسد رئیس جمهور سوریه، حفاظت از کردها و تسریع روند دست یابی به یک راه حل سیاسی ناشی از مذاکرات در ژنو و سپس در آستانه قزاقستان می شد. اما این ابتکار عمل سوم، همانند ابتکار عمل دوم، راه به جایی نبرد. این مقام گفت: "ما دیر هنگام اقدام کردیم و هیچ کسی به ما گوش نمی داد. ما از بیرون نظاره گر بودیم. این بسیار ناراحت کننده بود."