والیبال بانوان نیازمند خانه تکانی

   چند وقتی است عادت کردیم هر روز بخشی از چهره شگفت انگیز و قابل تامل والیبال را ببینیم و حالا این روز‌ها نوبت به بانوان رسیده است.
   بانوان والیبالیست ایران در این دوره از رقابت‌های قهرمانی آسیا نتایج ضعیفی را ثبت کردند و فقط با یک برد از ۵ بازی در جایگاه هفتم جدول رده بندی ایستادند.
   والیبالیست‌های امیدوار به ایستادن روی سکو، در این دوره هم نتوانستند در حد انتظارات ظاهر شوند و حتی برای گرفتن جایگاه هفتم یا هشتم هم کار به اما و اگر کشیده شد که در نهایت ثانیه‌های پایانی اندونزی را شکست دادند و در پله هفتم آسیا ایستادند.
   بانوان که سال ۲۰۰۷ بعد از ۳۰ سال در رقابت‌های قهرمانی آسیا حاضر شدند نتیجه هر ۵ بازی خود را واگذار کردند و در بین ۱۳ تیم شرکت کننده دوازدهم شدند، آن روز‌ها هدف فدراسیون و دیگر مسئولان ورزشی ایران تنها حضور دختران در رقابت‌های قهرمانی آسیا با رعایت شئونات اسلامی بود، اما در دومین تجربه آسیایی شرایط فرق کرد و بازیکنان با تجربه کم در ویتنام موفق شدند به جمع ۸ تیم برتر قاره کهن راه پیدا کنند. سال ۲۰۰۹ نقطه عطفی برای والیبال بانوان شد، زیرا اعضای کادر فنی کسب جایگاه‌های بهتر را نشانه گرفتند این عنوان در سال‌های متمادی تکرار شد، اما در ۲۰۱۷ به جایگاه نهمی آسیا نزول کرد.
   و اما امسال، شرایط با سال‌های گذشته کاملا فرق می‌کرد به گونه‌ای که کادر فنی و بازیکنان تیم ملی در مصاحبه‌هایی که با رسانه‌های مختلف داشتند صحبت از مدال و سکو می‌کردند.
   کادر فنی تیم ملی با برنامه ریزی بلندمدت کار آماده سازی را آغاز کرد بازیکنان ملی پوش کشورمان بلافاصله بعد از پایان لیگ در اردو‌های تدارکاتی حاضر شدند و حدود ۶ ماه کنار هم توپ زدند.
   اعزام به اردوی تدارکاتی اسلوونی و اسلوواکی و انجام بازی دوستانه با تیم‌های اروپایی، همچنین حضور در یک رویداد بین المللی و کسب عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها حکایت از آبدیده شدن ملی پوشان پیش از شرکت در آوردگاهی حساس و سنگین همچون قهرمانی آسیا داشت.
   جواد مهرگان مشاور فنی تیم ملی که حالا حکم سرمربی را دارد و بطور نمادین لقب مشاور فنی را بر دوش می‌کشد در مصاحبه‌های متعددی قول رفتن این تیم روی سکو را داد و این مسئله فشار روانی بازیکنان را تا حد زیادی بالا برده بود.
   «میتوانیم در قهرمانی آسیا نتایج خیره کننده‌ای بگیریم»، «هدف والیبال بانوان حضور در چهار تیم برتر است»، «بیش از ۱۰ لژیونر معرفی خواهیم کرد»، «میخواهیم در میان ۲۰ تیم برتر جهان باشیم» این عناوین بخشی از اظهارات وی است که از پایگاه رسمی اطلاع رسانی فدراسیون والیبال منتشر شد و وی نمی‌تواند منکر این ادعاهایش که هیچ کدام هم عملی نشد شود چرا که والیبال بانوان ایران از واقعیت تا رویاهایش فاصله زیادی دارد.
   سطح والیبال بانوان آسیا بالاست، تیم ملی ژاپن جوانترین تیم این دوره از رقابت‌ها به خاطر میزبانی خیالش از بابت حضور در المپیک ۲۰۲۰ راحت بود,، اما با قدرت کامل به مصاف رقبایش رفت و جایگاه قهرمانی را هم به دست آورد.
   اغلب بانوان ملی پوش کشورمان سالهاست که در این تیم توپ می‌زنند و نام برخی از آن‌ها در فهرست نهایی ثبت شده به گونه‌ای که این شایعه سند خوردن تیم ملی در برخی پست‌های خاص به نام برخی بازیکنان شنیده می‌شود و آن‌ها به قولی سدی برای نیرو‌های جوان و باانگیزه شده اند. البته در بین دعوت شده‌ها به اردو‌های نخست تمرینی نام بازیکنان جوان دیده می‌شد، اما در نهایت همان قبلی‌ها با اندکی تغییر به کره اعزام شدند.
   بازگشت بازیکنی با سی و اندی سال سن که تجربه زیادی هم در تیم ملی نداشت از همان ابتدا جای سوال بود چرا که در پست وی نیرو‌های جوان و مدعی زیادی هستند که می‌توانند با آبشار‌های سرعتی شان برای ایران امتیازآوری کنند.
   گفتیم والیبال آسیا رشد قابل توجهی داشته و سکو‌های برتر بین چشم بادامی‌ها تقسیم می‌شود، اما این مسئله نباید باعث شود که تیم ملی ایران با پوئن‌های کمتر از ۱۰ به حریفان خود دست واگذار کند؛ این یعنی فاجعه در والیبالی که مردانش در دنیا به دنبال مدال هستند...!
   مسئولان فدراسیون باید از همین حالا برای ۲ سال آینده (مسابقات قهرمانی زنان آسیا) و همچنین ۹ سال آینده (حضور در المپیک ۲۰۲۸) برنامه ریزی کنند و با یک خانه تکانی اساسی هم در بین اعضای کادر فنی و هم بازیکنان، نسلی باانگیزه و تشنه امتیازآوری تربیت کنند.

انسیه ورزنده   خبرنگار تحریریه ورزشی خبرگزاری صدا و سیما