ساخت اولین مسجد اسلام به دست پیامبر (ص)

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما،  مسجد قُبا نخستین مسجد جهان اسلام است که در بیرون شهر مدینه قرار دارد. نخستین سنگ‌های بنای این مسجد توسط پیامبر اسلام پس از مهاجرت ایشان از مکه به مدینه گذاشته شد. 

قبا نام قریه‌ای در نزدیکی مدینه بوده است. مسجد در سال اول هجری، توسط پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) به پیشنهاد عمار یاسر و یا به تقاضای ساکنان محل در قبا بنا شد. آورده اند که پیامبر شخصاً کار می‌کرد و خشت‌ها را حمل و تعبیه می‌کرد. پیامبر همچنین یک مرتبه در هفته در آنجا نماز می‌خواند. این مسجد بار‌ها بازسازی شده است.

 نخستین مرتبه در زمان عثمان و آخرین بار در سال ۱۴۰۵ ه. ق. در آخرین بازسازی، رواق‌ها گسترش یافتند، چهار گلدسته به ارتفاع ۴۷ ساخته شد، شش گنبد بزرگ به قطر ۱۲ ساخته شد و در نهایت، مساحت شبستان به ۵۰۳۵ افزایش یافت.

 

بنا به روایات فراوان، مسجد قبا مصداق آیه «.. لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَی التَّقْوی مِنْ أَوَّلِ یَوْم أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِیهِ...» می‌باشد.

این آیه اشاره به این نکته دارد که این مسجد از روز نخست بر پایه تقوا ساخته شد و لذا سزاوار است تا رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در این مسجد نماز بگزارد. 

به سبب نزول این آیه در شأن مسجد قبا، در آن زمان، مسجد یاد شده را به نام «مسجد التقوی» می‌شناختند.

این آیه در برابر مسجد ضرار نازل شد که برخلاف مسجد قبا که بر پایه تقوا ساخته شده بود، مسجد ضرار بر پایه نفاق و اختلاف بنا شد.

 تعبیر «مِنْ اَوَّلِ یَوْم» به معنای همان روز تأسیس مسجد است که با نیت خالص بنا نهاده شد.

 

همچنین نقل شده است که آیه «.. فِیهِ رِجالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَ اللهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ» در شأن نمازگزاران مسجد قبا نازل شده است.

این آیه در کنار آیاتی که اشاره به اقدام منافقان در ساختن مسجد ضرار دارد، در سوره توبه آمده و مربوط به سال نهم هجری، اندکی پیش از جنگ تبوک است. 

یاقوت حِمَوی در اوایل قرن هفتم هجری نوشته است که مسجد ضرار در برابر مسجد قبا ساخته شد و تا به امروز ویرانه آن باقی است. 

زائرانی که برای زیارت مسجد قبا به این ناحیه می‌آیند، به مسجد ضرار هم سری زده و با زدن لگدی به آن، از آنجا می‌گذرند.

 

منطقه قباء در فاصله شش کیلومتری جنوب مسجد النبی (صلی الله علیه و آله) واقع است و از نقاط خوش آب و هوا و از مناطق زراعی و پرآب اطراف مدینه به شمار می‌آید. 

به همین دلیل نخلستان‌های زیادی در قبا وجود داشته و دارد. مردم این منطقه، که به نام طایفه بنو عمرو بن عوف شناخته می‌شدند، به دلیل واقع شدن قبا در جنوب شهر مدینه و در واقع سر راه مکه به مدینه، نخستین استقبال کنندگان از مهاجرین و نیز شخص رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در وقت هجرت بودند.

 

پیش از آمدن رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، شماری از مهاجران که از مکه به مدینه آمدند، به طور موقت در قبا سکونت گزیدند. پس از آن که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) به قبا آمدند، چند روزی در آن‌جا توقف کرده و آن‌گاه که خانواده آن حضرت، همراه علی بن ابی طالب (علیه السلام) به ایشان پیوستند، راهیِ محل اصلی یثرب، یعنی جایی که امروزه مسجد النبی (صلی الله علیه وآله) قرار دارد، شدند.

 

در چند روزی که پیامبر (صلی الله علیه وآله) در قبا بود، مسجدی در این ناحیه بنا کرد که طی آن، تنها دیواری از سنگ‌های حرّه بر گرد آن کشیده شد.

تا زمان توسعه ولید بن عبد الملک مسجد سقف نداشت و اگر هم داشت، از همان شاخه‌های خرما بود. ورود رسول خدا (صلی الله علیه وآله) را به قبا، دوشنبه، دوازدهم یا چهاردهم ربیع الأول نوشته‌اند. 

آن حضرت در این چند روز میهمان کلثوم بن هِدْم بود و در منزل سعد بن خَیْثمه با مردم نماز می‌خواند.

سعد در جنگ بدر و پدرش در جنگ احد به شهادت رسیدند.

 

خانه سعد بن خَیْثمه و کلثوم بن هِدْم در سمت قبله مسجد ـ جنوب غربی ـ بوده و هر دوی آن‌ها در حال حاضر، در مسجد قرار گرفته است.

تا پیش از توسعه سال ۱۴۰۶ قمری، خانه سعدبن خَیْثمه به صورت مستقل وجود داشته و طی چهارده قرن، زائران قبا، به آن خانه نیز وارد شده و در آن نماز می‌خواندند.

در حال حاضر، محل این دو خانه، در سمت قبله مسجد قبا، سمت راست محراب واقع است. رسول خدا (صلی الله علیه وآله) بعد‌ها نیز که در مرکز مدینه ساکن شد، هر هفته، گاه روز‌های شنبه و گاه دوشنبه به قبا می‌آمد و در این مسجد نماز می‌گزارد. 

ابن شَبّه نوشته است: «إنَّ النَّبی (صلی الله علیه وآله) کانَ یَأتِی قُباء یَوْمَ الإثْنَین.»

 

عمر بن عبدالعزیز در آخرین دهه قرن اول هجری، به دستور ولید بنای اولیه مسجد قبا را خراب کرد و از نو بنایی استوار برپا کرد و به آن رواق‌هایی نیز افزود. مسجد قبا بعد‌ها به دست جمال الدین ابو منصور اصفهانی، یکی از وزرای حکّام موصل، در سال ۵۵۵ قمری بازسازی شد. آثار این وزیر در تمامی مکه و مدینه دیده می‌شود.

مسجد قبا همیشه مورد توجه مسلمانان بوده و بار‌ها تعمیرات اساسی در آن انجام شده است. در سال ۱۳۸۸ قمری ملک فیصل رواق‌های آن را در جهت شرقی مسجد توسعه داد. بنای جدید آن، که در ۲۶ صفر سال ۱۴۰۶ قمری به پایان رسید، در شکل معماری جدید خود، یکی از مهم‌ترین و زیباترین مساجدی است که در مدینه منوره قرار دارد.

 

بیشتر بخوانید:  اول ربیع الاول، سالروز هجرت پیامبر اکرم (ص) از مکه به مدینه

در بنای فعلی چهار مناره برای این مسجد در نظر گرفته شده که هر کدام ۴۷ متر طول دارد. مساحت تقریبی آن و بنا‌های جانبی مربوط به آن، در محدوده‌ای به مساحت ۱۳۵۰۰ متر مربع می‌باشد که بر اساس محاسبات معماران آن، گنجایش بیست هزار نمازگزار را دارد.

 

 رسول الله (صلی الله علیه وآله) درباره نماز خواندن در مسجد قبا فرمود: «مَنْ تَطَهَّرَ فی بَیْتِهِ ثُمَّ أتی مَسْجِدَ قُباء فَصلّی فِیهِ رَکْعَتَیْن کانَ کأجْرِ عُمْرة؛ کسی که در خانه‌اش وضو بگیرد، آنگاه به مسجد قبا درآید و دو رکعت نماز بگزارد، ثواب یک عمره را برده است.»

 در حدیث دیگری هم آمده است: «کانَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه وآله) یَأتِی مَسْجِدَ قُباء راکباً وَ ماشِیاً فَیُصَلّی فِیهِ رَکْعَتَیْن؛ رسول خدا، گاه پیاده و گاه سواره به مسجد قبا می‌آمد و دو رکعت نماز در آن می‌خواند.»

 

منبع:دانشنامه اسلامی، ضیاالصالحین