لزوم تشکیل جبهه متحدمنطقه ای علیه تروریسم تکفیری

وی افزود: منطقه خاورمیانه اکنون درگیر نوعی قطب بندی سیاسی است که در یک سو جبهه مقاومت و در سوی دیگر جبهه سازش قرار داد. این قطب بندی در سال 2005 شکل گرفت که غرب سناریو ترور رفیق حریری را اجرا کرد و این قطب بندی با جنگ 33 روزه کاملا بروز کرد به نحوی که عربستان سعودی در آن جنگ  در کنار رژیم صهیونیستی قرار گرفت .

رویوران گفت : این نشان می دهد که این تقابل به علت نوع رویکردها و سیاست های دو طرف کاملا در تقابل یکدیگر قرار دارند. 

این کارشناس مسائل سیاسی افزود: در جنگ 33 روزه تصور همه این که بود که رژیم صهیونیستی که همه ماموریت هایش را با موفقیت به پایان رسانده است در این جنگ نیز پیروز می شود اما این گونه نشد.

وی گفت: پس از آتش بس و صدور قطعنامه 1701 حدود چهار روز ، بسیاری رسانه های وابسته به عربستان ، حزب الله را شکست خورده جنگ معرفی کردند تا این که رژیم صهیونیستی به شکست در  اذعان کرد و گروه وینوگراد را برای بررسی علل این شکست تشکیل داد.

رویوران افزود: عربستان سعودی و بسیاری کشورهای دیگر  که خود را در جبهه مقابل مقاومت تعریف کرده بودند دچار سرخوردگی شدند و از آن زمان ، توطئه آغاز شد به نحوی که در پی آن هستند که در مرحله ای دیگر جبهه مقاومت را دچار مشکل کنند.

وی گفت: بسیاری از وهابی ها را جذب و سازماندهی کردند و آموزش دادند و در زمانی مناسب با آغاز موج بیداری اسلامی و قیام جوامع عربی ، آنان را از عربستان به سوریه بازگرداند و بسیاری از آنان نقش هایی که از قبل تعیین شده بود ایفا کردند.

رویوران با اشاره به دشمنی رژیم صهیونیستی با سوریه افزود: جنگ 1973 مقطع تاریخی بسیار مهمی است زیرا سوریه و مصر به رژیم اشغالگر قدس حمله و پیروزی های بزرگی کسب کردند و زمانی که این رژیم در مصر پاتک کرد ، این کشور  آتش بس را پذیرفت و سوریه تنها ماند با این حال به تنهایی 90 روز در مقابل رژیم صهیونیستی نه فقط مقابله کرد که بخش هایی از سرزمین های اشغالی را که آزاد کرده بود ، حفظ کرد.

وی گفت: به این علت ، رژیم صهیونیستی از سوریه کینه داشت اما عربستان و قطر داوطلب سازماندهی تامین مالی و تسلیحاتی علیه سوریه شدند و به آمریکایی ها اطمینان دادند که دولت  اسد تا دو تا سه ماه سقوط می کند .

رویوران افزود: سه سال از اجرای این طرح می گذرد با این حال ، نه فقط این هدف تحقق نیافته است که اکنون در شرایط کاملا متفاوتی هستیم به این نحو که دولت سوریه برتری میدانی دارد و معارضان دچار مشکلات جدی است که این نشان می دهد این طرح در عمل شکست خورده است .

وی اضافه کرد: دنیا منتظر این است که در اجلاس ژنو 2 این واقعیت را رسما اعلام کنند و الا طرح براندازی دولت سوریه کاملا شکست خورده و این وضع قابل بازگشت نیست.

این کارشناس مسائل سیاسی همچنین درباره احتمال موفقیت اجلاس ژنو 2 گفت: این گروه ها با هم درگیرند به نحوی که در یک هفته حدود 800 نفر از یکدیگر را کشته اند. اگر این گروه ها آرمانی دارند که آن ، تغییر رژیم سوریه و ایجاد نظام دموکراتیک است چرا باید در مقابل هم قرار گیرند.

رویوران افزود: درگیری های این ها نشان دهنده نداشتن آرمان مشترک است و آن چه که هست اقتدارگرایی است به نحوی که حاضرند هم دیگر را بکشند که این را می توان از ادبیات سخیف و وحشیانه آنان فهمید.

وی گفت : آن چه به عنوان فرایند ژنو 2 مطرح است هیچ ارتباطی به این گروه ها ندارند. کسانی که باید در آن اجلاس صحبت کنند معارضان سوری هستند زیرا برخی از این گروه ها در پی ایجاد عمارتی اسلامی در عراق و شامند و فقط سوریه را نمی خواهند.

رویوران افزود:‌ جبهه النصره نیز در پی ایجاد عمارت خلافت اسلامی در سوریه است و شیوه های دموکراتیک را کامل رد می کند و به زعم خود از طریق جهاد باید به هدفش برسد.

وی اضافه کرد: جبهه اسلامی و گروه های مشابه نیز که عربستان به تازگی روی کار آورده و یکسری ائتلاف سازی کرده است از نظر فکری ، تفاوتی با دیگر گروه ها ندارد.

این کارشناس سیاسی با طرح این پرسش که کدام گروه سیاسی به ژنو 2 می روند گفت : پروژه ای که در سوریه اجرا شد پروژه براندازی بود درحالی که ژنو آغاز طرح راه حل سیاسی و سقوط کامل براندازی است .

رویوران افزود: این جا گفتگوی سیاسی برای ایجاد راه حل مسالمت آمیز از طریق  گفتگوی دولت و مخالفان صورت می گیرد درحالی که قبلا براندازی نظام مطرح بود در حالی که اکنون دولت یکی از دو طرف است پس ژنو 2 پیروزی برای نظام سیاسی سوریه است که طرف گفتگو با این ها می شود.

وی اضافه کرد: نوعی اجماع منطقه ای و بین المللی در این اجلاس حاکم است که حدود 30 کشور در آن حاضر می شوند که بیایند از این فرایند حمایت کنند اما مشکل در طرف معارضه است . چه گروهی باید در این اجلاس بیاید که نمایندگی میدانی دارد.

رویوران گفت : اگر معارضین از خارج بیایند که عمدتا افرادی هستند که از 30 تا 50 سال در سوریه نبوده اند و هیچ  پایگاهی در داخل سوریه ندارند. شماری از این گروه ها نیز بخشی از واقعیت سیاسی سوریه هستند که معارضه غیرمسلحانه می کنند در سوریه حضور دارند .

وی افزود: نظام سوریه تاحدودی به این گروه ها امنیت و آزادی عمل داده است . این ها در پی 

تغییر نظام هستند اما چون سلاح به دست نگرفته اند نظام سیاسی با آنان کاری ندارد . دو بار در کنفرانس دوستان سوریه در تهران شرکت کرده و شعارهای تغییر نظام از طرق دموکراتیک آزادانه بیان کرده اند و نظام سوریه نیز آنان را پذیرفته است.

این کارشناس مسائل سیاسی گفت: آن چه قرار است انجام شود این است که در فرایندی انتقالی مردم سرنوشت خود را تعیین کنند اما آن چه اکنون مطرح است آمریکا پیشاپیش ژنو 2 را تفسیر

می کند و می گوید این اجلاس باید به دوره انتقالی منهای اسد منجر شود که این با روح گفتگوی

دو طرف تناقض کامل دارد و آمریکا در عمل به جای جامعه سوریه تصمیم می گیرد که چه کسی باید باشد و چه کسی نباشد.

رویوران افزود: یکی از عللی که جمهوری اسلامی ایران شرط گذاری آمریکا برای حضور در ژنو را رد می کند این است که ایران نه به خود و نه به آمریکا اجازه نمی دهد به جای مردم سوریه تصمیم بگیرند. این تصمیم انحصاری در اختیار مردم سوریه است که باید آینده خود را رقم بزنند.

وی اضافه کرد: آمریکا در ژنو 2 همچنان در پی تحمیل اراده خود است و این از آسیب های جدی

این اجلاس می تواند باشد . دیگر این که نمایندگی معارضان در این اجلاس وجود ندارد.

ریوران گفت : با فرض این که توافق میان نظام سوریه و این معارضان ناقص صورت گیرد از نظر میدانی 90 درصد مناطقی که در اختیار معارضان است در اختیار این گروه های شرکت کننده دراجلاس ژنو نیست بلکه در اختیار جبهه النصره و داعش است که موضوع ژنو 2 نیستند.

وی همچنین در پاسخ به این پرسش که دیپلماسی فعال ایران چگونه می تواند همگرایی در منطقه

برای مقابله با دسیسه های قدرت های بزرگ و مداخله گر ایجاد کند گفت: دشمن از ابزار نادرست

تروریسم استفاده کرده است که متاسفانه هیچ کشوری مقابل آن استثنا نیست.

رویوران با اشاره به سرایت این پدیده به کشورهای مختلف از عراق تا لبنان تاکید کرد: این زنگ خطر است و در منطقه باید در مقابل این تروریسم سازمان یافته چند ملیتی ایستاد به نحوی که اکنون آمارهای متعدد از حضور تبعه 38 تا 70 کشور در نیروهای القاعده حضور دارند.

وی گفت: این نشان می دهد که همه تروریست های جهان با سازماندهی در این منطقه حضور یافته اند که امنیت ملی و منطقه ای را تهدید می کند.

رویوران افزود: بر این اساس ، آن چه اکنون برای جمهوری اسلامی و کشورهای منطقه اولویت دارد ایجاد جبهه متحد علیه تروریسم تکفیری است اکنون حتی در غرب تحولی روی داد به نحوی که آمریکا ، انگلیس و فرانسه در آغاز از این گروه ها کاملا حمایت کردند و متاسفانه با همکاری ترکیه، اردن، عربستان و قطر و آل حریری در لبنان این پدیده را در منطقه راه انداخته اند.

وی گفت: با این حال ، آمریکا در وسط راه ناچار شد بر اساس معیارهایی که تعریف کرده است جبهه النصره و داعش را در فهرست تروریسم قرار دهد و اکنون نوعی عقب نشینی در غرب صورت گرفته است. 

رویوران افزود: برخی کشورها مانند انگلیس ، فرانسه ، هلند و بلژیک ، پس از درک این پدیده خطرناک اتباعشان را که به سوریه رفته اند خلع تابعیت کرده اند که این نشان دهنده وحشت آنان از بازگشت به کشورشان و ایجاد ناامنی هستند.

وی گفت: بر این اساس ، زمان مناسبی برای ایجاد جبهه ضد تروریسم است تا این پدیده محاصره شود و بر کشورهایی که خاستگاه فکری تروریسم است و از آن حمایت مالی و تسلیحاتی 

می کند فشار وارد شود.

رویوران افزود: این پدیده زمانی از بین خواهد رفت که خاستگاه های آن از  بین برود وگرنه اگر خاستگاه آن مدام نیرو بفرستد عربستان نیز پول و تسلیحات بدهد و مفتی های عربستان و روحانیون وهابی همچنان این نیروها را اعزام کنند این پدیده استمرار می یابد.

وی گفت : بر این اساس اکنون دنیا باید درصدد نوعی اجماع سازی مقابل این پدیده باشدتا امنیت منطقه و عرصه بین المللی تامین شود.

این کارشناس مسائل سیاسی همچنین درباره آینده سیاسی منطقه گفت: پیروزی عراق بر تروریسم و عبور سوریه از بحران شرایط جدیدی در منطقه ایجاد می کند. برخی کشورها باید هزینه انتخاب نادرست را بپردازند که حداقل آن ، اذعان به اشتباه و خروج از این نقش و نیز پذیرش نقش همگرایی در منطقه است.

رویوران افزود: این کشورها تاکنون نه فقط همگرایی که نقش واگرایی خصمانه ایفا کرده اند که منطقه را دچار هزینه های بسیار سنگین انسانی و مالی کرده اند.

وی گفت : با پیروزی عراق ، سوریه و لبنان بر تروریسم ، منطقه وارد مرحله جدیدی خواهد شد که جایی برای حامیان تروریسم نخواهد بود.