حدادعادل: راديو داراي ويژگيهاي انحصاري است

به گزارش خبرنگار واحد مرکزي خبر، دکتر حداد عادل در مراسم افتتاحيه سيزدهمين جشنواره بين المللي راديو گفت: راديو 74 ساله شده است. بايد زادروز راديو را به همه شما تبريک بگويم و از تلاش دست اندرکاران ان تشکر کنم.
نسلي که من به آن تعلق دارم، قبل از شناختن تلويزيون راديو را شناخته است. من و هم نسلانم با راديو قبل از تلويزيون آشنا شديم و سال ها تنها وسيله ارتباط جمعي الکترونيکي براي ما اين رسانه بوده است.
حدادعادل افزود: وقتي به گذشته برمي گرديم خاطره هاي زيادي از راديو داريم. اول ابعاد راديو مد نظر بود.
وي ادامه داد: ما در خانه راديو نداشتيم. زيرا بخشي از چيزهايي که در آن زمان از اين رسانه پخش مي شد، با ارزش هاي ما مطابقت نداشت اما با وجود اين که راديو نداشتيم خانه هاي بسياري اين رسانه را ميزباني مي کردند. افراد بسياري از قصه هاي ظهر جمعه بهره مي بردند. با صداي بم و دورگه اي که به بچه ها سلام مي کرد، خاطره دارند. بياييد با هم دنياي بهتري بسازيم از ابراهيم احمد، قصه شب که مردم بسياري را شب ها پاي راديو مي نشاند. صبح جمعه هم که پرشنونده ترين برنامه آن دوره بود. مشاوره هاي مهدي سهيلي و اسماعيل زرندي و سحر هاي ماه رمضان همگي خاطره هاي زياد ما از رسانه راديو قبل از ورود تلويزيون به ايران و وارد شدن آن به زندگي مردم است.
حداد عادل به دلايل ادامه فعاليت و حيات راديو در شرايط رقابت با ساير رسانه ها اشاره کرد و بيان داشت: شايد بسياري تصور مي کردند با ورود تلويزيون راديو به موزه سپرده شود اما عملا اين طور نشد. حالا تلويزيون هست و راديو هم همچنان به فعاليت خود ادامه مي دهد. راديو توفيقات و تاثيرات زيادي هم نسبت به تلويزيون دارد. سر و صداي راديو تنها از تلويزيون کمتر است.
حداد عادل گفت: کمتر حاشيه سازي در اطراف برنامه هاي راديويي يافت مي شود.
وي همچنين افزود: بايد از خود بپرسيم سير حيات راديو چه علتي دارد. در اين زمينه چند عامل را مي توان بر شمرد: راديو نقشي را ايفا مي کند که تلويزيون قادر به آن نيست. گوش کردن راديو اسان تر از تماشاي تلويزيون است و مي توان همزمان به کارهاي ديگري هم فعاليت داشت و تداخلي با شنيدن همزمان راديو ندارد. راديو همچنين قابل حمل است. برنامه سازي براي آن ساده تر از تلويزيون است. سرعت کار در راديو بيشتر و هزينه هاي اين رسانه کمتر است.
رئيس فرهنگستان زبان و ادب فارسي اضافه کرد:معرفتي که ما از طريق چشم حاصل مي کنيم با آنچه را از گوش بدست مي آيد بايد بدانيم در چيست؟ اگرچه چشم در دريافت آگاهي ما بسيار موثر است و شايد بيش از 60 درصد از يادگيري را دربر مي گيرد اما نوع شناختي که از حواس شنوايي بدست مي آوريم متفاوت است. ما در هنگام ديدن تجسم يافته ها را مي بينيم و اگر چيزي قابل رويت نباشد برايمان قابل ديده شدن نيست. در حالي که شناخت ما از دريچه گوش نياز به امر مادي بودن ندارد. مي تواند معقول، کلي و نامحسوس باشد. به عالم معنا در مقايسه با عالم صورت تعلق داشته باشد. از اين رو راديو منزلت ماهوي دارد. از اين جهت که ميدان شنيدن ميدان مفاهيم است. از مقايسه مخاطبان راديو و تلويزيون هم مي توان به اين تفاوت پي برد.