برگزاری موفقیت آمیز مانور مدیریت بحران در تهران

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، دکتر نصیری رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در برنامه سلام تهران درباره آخرین تمهیدات مدیریت بحران صحبت کردند که در زیر می خوانید:

سوال: از آخرین تمهیدات و اقدامات برای پیشگیری و مدیریت بحران بفرمایید که شما در سازمان تان چه می‌کنید؟
نصیری: ما هفته گذشته در شهر زیبای تهران یک رویداد بزرگ، یک تمرین عملیاتی بزرگ اسکان اضطراری داشتیم در بوستان ولایت که به هر حال تهران ان شاءالله هیچ وقت اتفاقی نیافتد، ولی ما نمی‌توانیم دست روی دست بگذاریم و باید همیشهت تلاش کنیم آمادگی خودمان و همه دستگاه‌های مسئول را ارتقا دهیم اگر خدایی نکرده اگر روزی در این شهر بخواهد زلزله‌ای اتفاق بیافتد یا حادثه مهم دیگری بخواهد رخ دهد شاید نیاز به این باشد که مردم در یک ساعاتی و در یک ایامی بخشی از مردم مثل هر حادثه دیگری که بالاخره شاهدش بودیم در اردوگاه‌ها و در چادر‌ها روزها را بگذرانند تا آن شرایط به حالت عادی خودش برگردد.

به این منظور تقریباً بیش از یک دهه بود، ۱۰ سال بیشتر بود که در این شهر اساساً تمرین اسکان اضطراری انجام نشده بود و این می‌طلبید که دستگاه بیایند با تجهیزاتی که دارند، چادر‌هایی که دپو و ذخیره کردند در انبارهایشان، امکانات دیگری که برای اسکان اضطراری است یک بار بیرون بیاورند و این‌ها را با همدیگر آزمایش کنند که ببینند اساساً آن وسیله کار می‌کند یا نه، خود هماهنگی‌هایی که باید بین دستگاه‌های مختلف می‌بود را باید بررسی می‌کردیم و در میدان عمل فراتر از جلسات و تمرین‌های دوره آموزی باید محک می‌زدیم که الحمدلله یک کار بزرگی انجام شد در بوستان بزرگ ولایت که در جنوب غرب تهران واقع شده و زیرساخت‌های پروازی و این‌ها را دارد از قبل، ۳۰۰ تخته چادر اسکان برپا شد و ۳ هزار نفر از همکاران دستگاه‌های امدادی و عموم مردم البته، گروه‌های داوطلب، گروه‌های جهادی، بچه‌های دوام که داوطلبان واکنش اضطراری محله هستند.

سوال: یعنی جمعیت ۳ هزار نفر آنجا بودند؟
نصیری: بله ۳ هزار نفر ناهار ما دادیم که ۳۳۰ تا کم آمد و دوباره رفتیم تهیه کردیم یعنی بیش از ۳ هزار نفر.

سوال: ان شاءالله که زلزله نیاید، ولی اگر بیاید ناهار می‌دهید آن روز هم؟
نصیری: آن دستگاه مسئول باید ناهار بدهد.

سوال: حالا اشاره کردید به روز چهارشنبه و مانور اسکان اضطراری که ما همین جا ارتباط تصویری هم داشتیم با شما، همکاران من در برنامه در شهر در بوستان ولایت بودند با شما گفتگو کردند و توضیحاتی را دادید، مانور خوب بود و راضی بودید از برگزاری مانور؟
نصیری: ما که حالا برگزار کننده بودیم، ولی عزیزانی که از بیرون تشریف آوردند بازدید، مثلاً آقای شهردار، آقای دکتر نامی رئیس سازمان مدیریت بحران کشور، آقای دکتر جلالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، اعضای محترم شورای شهر، معاونان وزرا، مسئولان ارشد کشوری زیاد تشریف آوردند. مجموعاً نمره‌ای که از آن‌ها شنیدیم نمره قبولی بود، نمی‌گویم نمره الف بود، ولی الحمدلله، چون اولین تمرین بود بعد از یک دهه ما توقع ناهماهنگی‌های بیشتری را داشتیم، ولی الحمدلله خوب بود.

سوال: چرا یک دهه این مانور برگزار نشد؟
نصیری: حالا دو سال را که ما بودیم باید جواب بدهیم .

سوال:، چون ما در جلسات بحران مدیریت شما بودم و این جمله که به نظرم واقعاً جمله کاملاً ارزشمندی از زبان شما شنیده شد که می‌گویید فقط پشت میز نباشد یعنی مانور‌هایی که داریم عملیاتی باشد که اصلاً ببینیم چه خبر است، کجای کاریم و خیلی‌ها هم که در آن مانور قرار می‌گیرند و حضور دارند بدانند چکار دارند می‌کنند، این عملیاتی خیلی مهم است؟
نصیری: این که ما مثلاً می‌گویم اسکان اضطراری شاید مردم تصورشان این است که صرفاً چند تا چادر زدیم به این راحتی نبود، ۵۵ کارکرد را تمرین کردیم.

سوال: بفرمایید.
نصیری: مثلاً نانوایی صحرایی آنجا برپا بود، مثلاً شرکت آبفا آب و فاضلاب آمد و توزیع آب بهداشتی، کلرزنی آب، تأمین آب بهداشتی، خود توزیع آب بهداشتی، سامانه‌های آزمایشگاه آب یا مثلاً دانشگاه علوم پزشکی، واحد‌های بهداشت شان، واحد‌های درمان شان، واحد‌های سلامت روان شان، تغذیه شان این‌ها را مستقر کرده بودند یا فرض کنید که برق خب اداره برق تمهیدات برپایی برق در یک اردوگاه را که پیچیدگی‌های زیادی داشت را آنجا تمرین کرد. پلیس که خیلی حضور پررنگی داشت، همکاران ما در فرماندهی انتظامی تهران بزرگ غیر از حالا تمهیدات ترافیکی که اندیشیده بودند شاید نزدیک ۷۰۰ نفر، ۷۵۰ نفر پلیس واقعاً آنجا به شکل عملیاتی در واقع آنجا حضور داشتند و امنیت برنامه را تأمین می‌کردند، ضمن این که تجهیزات تخصصی شان هم آورده بودند، خدایی نکرده اگر کار به مدیریت اجساد کشید برای شناسایی اجساد این‌ها تجهیزات تخصصی داشتند یا برای بازداشت و دستگیری مجرمان.

سوال: خدایی نکرده این کار را که نکردید؟
نصیری: نه تمرین است، صرفاً تمرین برای آمادگی دستگاه هاست.

سوال: یک وقت مانور خیلی دیگر جدی گرفته نشود؟
نصیری: نه به هر حال جمعیت هلال احمر بالگردهایشان را عملیات هوایی کردند، هم امدادگر پیاده کردند، هم بار ریختند در صحنه، چون فرض بر این است که ممکن است در بعضی از بحران‌ها دسترسی زمینی در ساعات اولیه محدود باشد و راحت نباشد، از ظرفیت‌هایی هم به طور محدود البته، چون ما تمرین امداد هوایی را جداگانه داریم با همه دستگاه، تقریباً همه بودند، دانش بنیان ها، جهادی ها. ما یک شرکت دانش بنیان داشتیم که اداره کننده اش یک فرد دارای معلولیت بود، خودش ویلچر و واکر و وسایل مربوط به عزیزان دارای معلولیت را تولید می‌کرد، آن‌ها حضور داشتند، ثمن‌های حوزه مدیریت بحران حضور داشتند، گروه‌های جهادی حضور داشتند موکب زده بودند، چای می‌دادند، به مردم کمک می‌کردند و نکته بسیار جالب شاید یک سوم این جمعیتی که آنجا بودند مردم بودند و چادر‌ها را همه مردم زدند.

سوال: بعد چطور اطلاع رسانی کرده بودید؟
نصیری: به چه کسی؟

سوال: به مردم، چون حالا نهاد‌ها و آن گروه‌های امدادی که قطعاً به آن‌ها خبر می‌دهید و همه هستند، ولی مردمی که می‌فرمایید یک سوم شان در این مانور حضور داشتند چطور شما فراخوان دادید یا دعوت شان کردید یا اطلاع رسانی؟
نصیری: مردمی که ما می‌گوییم، مردم کوچه و خیابان قاعدتاً نیستند، مردمی هستند که آموزش دیدند، مردمی هستند که از قبل که همین الان هم من دعوت می‌کنم عزیزان مردم، عموم مردم، محلات، تشریف بیاورند اولاً یا به سایت وبگاه سازمان پیشگیری مدیریت بحران شهر تهران به آدرس tdmmo.tehran.ir یا به سرای محله خودشان در شهر تهران مراجعه بفرمایند، ثبت نام کنند به عنوان داوطلب واکنش اضطراری محله یا دوام. ما در هر سرای محله یک خانه دوام و ایمنی داریم، این‌ها در طول سال آموزش می‌بینند، سازماندهی می‌شوند، آموزش‌ها را بعضاً منتقل می‌کنند و با ما در ارتباط هستند و این‌ها هستند که عموم شان وظیفه خودامدادی را دارند، گروه‌های منتخب شان تحت عنوان دوام عملیاتی وظیفه دگرامدادی را هم خواهند داشت.

می‌دانید هر چادر برپا کردنش ۶ نفر همزمان باید کمک کنند، ۶ تا ستون دارد، سه تا این سمت، سه تا آن سمت، گروه‌های شش نفره دوام واقعاً کار بزرگی بود که در یک زمان خیلی کوتاهی خیلی سریع اردوگاه یک زمین خالی بود، خیلی سریع ظرف یکی دو ساعت اردوگاه شد. نقشه این اردوگاه براساس محاسبات دقیق و مطالعات جایز اتفاق افتاد، ۱۰ کیلومتر فقط همکاران ما خط کشی کردند که محل نصب چادر‌ها آماده شده بود و زمین آنجا پستی بلندی داشت، تصحیح شده بود، گریدر، غلتک، یک کار مهندسی سنگینی هم اتفاق افتاد، در کنار تمام فعالیت‌های دیگری که مثلاً می‌گویم برای بازی کودکان آنجا مثلاً تاب و سرسره هم فراهم شده بود، ما برای سالمندان، برای کودکان، برای اشخاص دارای معلولیت، برای نیاز‌های بهداشتی خاص گروه‌های ویژه که شاید گاهی اوقات در آن ساعت‌های اولیه بحران فراموش می‌شود به شکل نمادین همه حضور داشتند و همه کمک می‌کردند.
سوال: آمار دارید که چند نفر از این یک سوم، کل جمعیت که فرمودید ۳ هزار نفر بوده، یک سومش هم مردم داوطلبی بودند که در خانه‌های دوام آموزش دیده بودند.

فقط دوام نه دیگر داوطلبان هلال احمر بودند، داوطلبان آتش نشانی بودند.

سوال: آمار دارید چند نفرشان خانم و چند نفرشان آقا بودند یا تخمینی بخواهید بگویید.
نصیری: جالب اینجاست که من باید تخمینی بگویم، چون دقیق نمی‌شود، بالای ۸۰ درصد خانم‌ها بودند، اصلاً یک عکس معروفی است حالا من اگر بتوانم بعد از این که آیتم تمام شد تقدیم کنم، عکسی که داوطلبان با آقای شهردار انداختند، اصلاً یک عکس جالبی است که تقریباً همه خانم هستند یعنی اینقدر که در بحث‌های حوزه مدیریت بحران و شرایط اضطراری خانم‌ها فعالند آقایان نه، نمی‌دانم چرا.

سوال: خدا را شکر، پرچم ما خانم‌ها بالاست. خانم اگر در این حوزه‌ها فعال باشد به هر جهت هم با همسرش در ارتباط است، هم با فرزندانش، هم با خانواده خودش پدر و مادر و خواهر و برادر و خانواده همسر به نظرم یک بانو همه این‌ها را یاد بگیرد می‌تواند به همه منتقل کند. 
نصیری: و دلسوزانه‌تر رفتار می‌کند. تا حالا نشان داده که خانم‌ها روی آن حس مادری و زنانه‌ای که دارند دلسوزانه‌تر در شرایط اضطرار رفتار می‌کنند و نفع خودشان و سلامت خودشان را معمولاً مقدم نمی‌دانند بر نفع فرزند و همسر.

سوال: اگر نکته خاصی است که حتماً می‌خواهید به آن اشاره کنید در چند جمله بشنویم .
نصیری: مردم بدانند که دستگاه‌های مسئول آن‌ها را رها نکردند، شبانه روزی دارند تلاش می‌کنند و به مردم فکر می‌کنند، این که ما گاهی اوقات از مردم خواهش می‌کنیم که شما هم بیایید و آماده باشید، کوله‌ای داشته باشید، تجهیزاتی داشته باشید معنایش این نیست که دستگاه مسئول کار را رها کردند، ما و همکارانمان همه ۵۵ دستگاهی که تازه بعضی از دستگاه‌ها می‌گفتند چرا ما نبودیم، تازه ما نیرو‌های مسلح را در سطح امنیت داشتیم، در سطح خود امداد و نجات داشتیم در این مرحله از آن‌ها استفاده نکرده بودیم که  این ۵۵ دستگاه و دستگاه‌های دیگری هم که هستند شبانه روز دارند تلاش می‌کنند برای این که مردم آب در دلشان تکان نخورد، این را نروند در فضای مجازی با تخطی بعضی از مصاحبه و خلاصه یک طرفه نگاه کردن به موضوع یک جوری جا بیاندازند که انگار ما اگر می‌گوییم مردم بیایند پای کار یعنی دستگاه‌ها وظیفه‌ای ندارند. نه همه دستگاه‌ها پای کار مردم هستند.
پایان.